Bir önceki yazımda Dalyan’dan İztuzu Plajına Bisiklet Turu‘nu anlatmıştım. Ertesi günü Hürpedal Ortaca festivalinin başlangıç günüydü fakat bugün sadece kayıt vardı. Bizde arkadaşlarla bu sene festival rotasında olmayan Sarsala koyuna turlamaya karar verdik.
Dalyandan Sarsala koyuna ortalama mesafe 40 km civarındaydı, git gel 80 km bizi beklemekteydi ve ben ilk defa gideceğim için bunu bilmiyordum
Rota şu şekildeydi,
Sabah kahvaltısından sonra Dalyan’dan Ortaca-Dalaman rotasına doğru yola çıktık. Yer yer bisiklet yolları yer yer bozuk asfalt ama genelde düz bir yol vardı. Gayet keyifli bir biçimde yolumuza devam ettik, ortalama hızımızda fena sayılmazdı. Dalaman’dan sonra Kapıgargın köyüne doğru yaklaştıkça köy yolları ve ağaçlar bizi karşıladı. Bir camii’de durup hem su içtik, hemde bahçesinden portakal yedik. Ben Ankara’da doğdum 80’lerde çocukluğum geçti. Biz küçükken birçok yerde meyve ağaçları vardı, mevsiminde az yemedik, elma armut. Şimdi her yer taş bina meyve ağacı kalmadı. Muğla bölgesinde pedalladığım sürede birçok yerde portakal, yeni dünya, dut ağaçlarından taze meyve yedik. Ne kadar özlemişiz anlatamam, bazan da abarttık durumu ama Allah’tan sindirim sorunu olmadı.
Kapıgargın köyünde köy kahvesinde mola verdik ve köylü amcalar ile sohbet ettik, ilk geldiğimizde bize biraz garip bakıyorlardı, ama güzel sohbet oldu. Sonuçta köyde formalı, şortlu, taytlı adamlardık.
Çay kahve faslından sonra tırmanış başladı, tırmanırken sol tarafımızda aşağıda Kocağöl bizi karşıladı. Tabi ben bir gün önceki gibi yine orayı deniz zannettim
Solumda çam ağaçları, sağımda göl manzarası ile tırmanmaya devam ettim. Tırmanış bittikten sonra muhteşem bir iniş vardı. Tam inişin en güzel yerinde kameram ile çekip yaptığımı zannederken aşağı inince şarjının bittiğini farkettiğimde baya üzülmüştüm, çünkü çok güzel virajlı bir iniş var sahile.
Aşağı inişten sonra hemen kendimizi denize attık. Sezon henüz başlamadığı için sahil boştu, sadece birkaç aile vardı. Birçok kez yüzüp etrafı keşfettik ve birşeyler yemeyi de ihmal etmedik. Dönüş vakti yaklaştıkça nasıl çıkacağız bu yokuşu geyikleri başladı. Daha önce gelen bir arkadaşımız, (adını şu an hatırlamıyorum) sanırım bize; “çok rahat çıkacaksınız” dedi. Gerçekten de o kadar rahat çıktık ki anlamadım. Geldiğimiz yoldan geri dönerek kamp alanına gittiğimizde katılımcıların çoğunun geldiğini gördük. Çok güzel bir koyu daha görmek beni çok mutlu etmişti, ama bugün bir etkinliği kaçırdığımı duyunca da üzüldüm. Katılımcılar toplanmış festival organizasyonu tarafından ve kaunos kral mezarlığı’na gitmişler. Oraya kadar gidip görememek beni üzdü ama başka sefere artık.
Bir günde böyle geçti. Turun videosu da burada buyrun dostlar, iyi seyirler dilerim!
Herhangi bir sorunuz veya öneriniz var ise yorum kısmına yorum yazmayı, yazacak hiçbir şey bulamıyorsanız, sadece “Teşekkür ederim” yazmanız beni mutlu edecektir. Ayrıca sosyal ağlarınız da bu yazıyı paylaşmayı unutmayın lütfen!
Merhaba ben Volkan, bisiklete binmeyi, tasarlamayı, üretmeyi ve seyahat etmeyi seviyorum. Youtube kanalımda bisiklet, kamp, seyahat, eğlence ve macera temalı vlogları üretiyorum. Ürettiğim içerikler ilginizi çekiyorsa tekerin dönmesine katkı sağlamak için, kanalım’a abone olup videolarımı beğenmeyi ♡ unutmayın lütfen.
https://www.youtube.com/volkanyolda
Destek olmak ister misiniz?
https://www.patreon.com/volkanyolda
Başka bir yazıda görüşmek üzere takipte kalın, hoşçakalın!
►İnstagram: http://instagram.com/volkan_yilanci
Volkan Yılancı.
